İslam minyatür sanatında Osmanlı minyatür sanatı önemli bir yere sahiptir. Selçukludan siyasi, sosyal ve kültürel pek çok unsuru devralan Osmanlılar XIII. yüzyılın sonlarında -bazı araştırmacılara göre XIV. yüzyılın hemen başında- devletin kuruluş aşamasından çıkarak güçlenmesiyle birlikte geçmiş Türk topluluklarında ve devletlerinde olduğu gibi sanata ilişkin farklı alanlarda faaliyetler icra etmiştir. Erken dönemde mimari özellikle dini mimari süsleme konusunda çok örnek verilmiştir. Köklü bir kültüre sahip olan Osmanlı döneminin ilerleyen zamanlarında, geçmiş ve çağdaş İslam devletlerinde olduğu gibi minyatür sanatında da çok kıymetli sanatçılar yetişmiş ve sanat eserleri icra edilmiştir.

Sanatın her dalı bireysel ve toplumsal olarak pek çok duygu, durum, hissiyat, algı yansımasını sergilemektedir. Sanat eserlerinden bireylerin ve toplumun nabzı takip edilmektedir. Bu anlamda bu işe en uygun olan sanat dalı görsel sanatlardır. Çok çeşitli örnekleri olan bu alanın İslam sanatındaki en iyi akislerinden birisi minyatür sanatıdır. Çalışmamızda, yaklaşık üç yüz yıl sürdüğü iddia edilen Osmanlı minyatür sanatında özellikle XVI. ve XVII. yüzyıllardaki birincil eserler ve onlar üzerine yapılan çalışmalar incelenerek sosyal, dini ve kültürel hayata ilişkin konuları hangi açıdan yansıtıldığı ortaya konulmaya çalışılacaktır.

Dünya tarihleri genellikle yöneticilerin etrafında şekillenmiştir. Bu durum Osmanlı için de geçerlidir. Ancak tarih sadece yönetenlerin ya da elitlerin tarihi anlamına gelmemektedir. Halkların tarihi de tarihin bir parçasıdır. Ancak yöneticiler ve saray hayatı hakkında bildiklerimiz halkların yaşamları hakkında bildiklerimizle karşılaştırılamaz. Bu tarihi ortaya koyabilmek için sadece yazınsal literatür yeterli olmayıp her türlü vesika, görsel ve sanatsal malzeme de kaynak olarak kullanılmalıdır. Son yıllarda fotoğraflarla tarih, romanla tarih, resim ve heykel ile tarih yazımı örneklerinin sayıları artmıştır. Osmanlı tarihi için de bu alanda kullanılabilecek kaynak gruplarının başında minyatürler gelmektedir. Oldukça zengin malzeme olmasına rağmen bu açıdan sosyal tarih yazma denemeleri oldukça sınırlıdır. Bu araştırmanın bu tür çalışmalara öncülük edeceği kanaatindeyiz.

Araştırmada sadece XVI. ve XVII. yüzyıllarda Osmanlı el yazma eserdeki minyatürler sınırlandırılmış. Bunun dışında Murakkalar ve tek yaprak resimler araştırma kapsamı dışında tutulmuştur. XVI. yüzyılda Osmanlı Devleti siyasi kudret açısından tarihindeki en yüksek seviyeye ulaşırken dil, edebiyat, Kültür ve sanat alanlarında da gelişmesini sürdürmüştür. Bu yüzyılda, Osmanlı dünyanın cazibe merkezi olurken dünya siyasi hayatında söz sahibi küresel bir aktör haline gelmiştir. Bu devirde halkın kültür ve refah seviyesi alabildiğine yükselmiştir. Özelikle minyatür sanat konusunda en parlak dönem ise XVl- XVII yüzyıllardır. Bu döneminde Osmanlı Minyatürü kendine özgü  kişiliğine kavuşmuştur hatta minyatür sanatının altın çağı olmuştur fakat XVII. yüzyılın ikinci yarısında minyatur üretimi ve genelde kitap sanatı duraklamıştı. Dönem olarak XVI. ve XVII. yüzyılların seçilmesi bu devrin Osmanlı Devletinin genişleme, yayılma ve en geniş sınırlarına ulaşma zamanı olması; ihtişam ve kudretinin zirvesinde olduğu yükselme dönemi olmasındandır.